Всего на территории Речи Посполитой есть два парка звездного неба. Первый - Izerski Park Ciemnego Nieba, был создан в 2009 году на границе Польши и Чехии. Его площадь - около 7500 га. Парк растянулся частично Izerskie Wycieczki i przysmaki na trasach czekają :) Dołącz do nas :) pogoda w ten weekend i kolejny zapowiada się słonecznie i bajecznie :) Wspólne Park Ciemnego Nieba góry Izerskie to projekt transgraniczny polsko-czeski. Tak jak parki narodowe chronią przyrodę na swoim terenie, tak on chroni ciemność. Zanieczyszczenie światłem jest szczególnie widoczne w miastach, gdzie nie widać gwiazd. Apartament jest bardzo wygodny, duży, świetnie wyposażony. Dostępny jest ogród i można korzystać z basenu. Doskonała lokalizacja: 5 min spacerek do stacji kolejowej skąd odjeżdżają pociągi do Liberca i Harrahova. Dom położony jest blisko szlaków. Na pewno tu wrócimy :) Góry Izerskie po Czeskiej stronie są piękne :) Izerski Park Ciemnego Nieba: Rowerem przez Układ Słoneczny, czyli Noc Perseidów #NaPolanie wraz z Polana Jakuszycka DCS oraz Grabek Spa park in the health resort of Swieradow Zdroj - Góry Izerskie Poland 1802312920 Hala Izerska - Izera Moutains shelter Chatka Gorzystow, Sudety Mountains, Lower Silesia, Poland . Wyjątkowy film wyprodukowany na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukazuje niecodzienne zdjęcia rozgwieżdżonego nieba nad Górami Izerskimi. Nigdzie w Polsce nie jest nocą tak ciemno jak właśnie w popularnych "Izerach" na Dolnym Śląsku. Właśnie tam wrocławska uczelnia utworzyła tzw. Park Ciemnego Nieba i stamtąd prowadzone są obserwacje drogi mlecznej oraz około 2000 gwiazd. Tylu ciał niebieskich nigdy nie zobaczymy na niebie nad Wrocławiem. Dlaczego? Wytłumaczenie jest proste - niebo nad Wrocławiem jest nawet 40 razy jaśniejsze niż właśnie nad Górami "Izerski Park Ciemnego Nieba" został zrealizowany w ramach kampanii promocyjnej Uniwersytetu Wrocławskiego "Dobrze wiedzieć|Good to know".Uniwersytet Wrocławski już w najbliższą sobotę zaprasza miłośników obserwacji gwiazd, mgławic i komet w Góry Izerskie. VIII Astronomiczny Dzień w Izerskim Parku Ciemnego Nieba i święto astronomii już 28 września. Oto program tego wyjątkowego dnia, przygotowany przez Uniwersytet Wrocławski (źródło: w sobotę w Stogu Izerskim ruszą teleskopowe obserwacje Słońca. Miejmy nadzieję, że pogoda dopisze!O zapraszamy na wykład Sylwestra Kołomańskiego "Astro Izery, czyli jak zmieścić Kosmos w Górach Izerskich". Dowiemy się z niego wszyswtkiego o projekcie Astro Izery. O tym, że dzięki niemu mozesz w Górach Izerskich zobaczyć Wszechświat z bliska. Na projekt bowiem składają się proste instrumenty astronomiczne (gnomon, zegar słoneczny), ścieżka planetarna, Izerski Park Ciemnego Nieba oraz imprezy astronomiczne. Gdzie znaleźć elementy astronomiczne w Górach Izerskich? Kiedy można posłuchać ciekawych wykładów i spojrzeć w niebo przez teleskop?I jak wygląda nowa wersja ścieżki planetarnej? O tym wszystkim podczas Tomasz Jakubowski opowie o "Fascynującym świecie meteorytów". Meteoryty to bowiem najstarsze skały, jakie możemy obserwować na lat fascynują naukowców i kolekcjonerów. Ukazują, jak wyglądały wczesne etapy formowania się Układu Słonecznego. Po wykładzie będzie można obejrzeć jak wygląda skała z Marsa i Księżyca, meteoryt Czelabińsk, jądro planetoidy (meteoryt żelazny) i chondryt węglisty (najstarsza materia w Układzie Słonecznym zawierająca nanodiamenty i materię organiczną).O Grzegorz Żakowicz i jego "Niespodzianki z nieba". Każdego dnia na Ziemię spadają obiekty zwane meteroidami. Upadek takiego obiektu jest widowiskowy, ale bywa też niebezpieczny. Zobacz zarejestrowane kolizje kosmicznych obiektów z Ziemią i ich skutki, począwszy od katastrofy tunguskiej, aż do widowiskowego bolidu nad Tomasz Mrozek z Instytutu Astronomicznego UWr wygłosi wykład "Od wielkiego Wybuchu do Gór Izerskich". Będzie to pasjonująca opowieść o ewelucji składu chemicznego Wszechświata, powstaniu Układu Słonecznego i planety Ziemi. Dowiemy się, dlaczego procesy zachodzące we wnętrzach gwiazd są niezwykle istotne z punktu widzenia powstawania życia takiego jakie my znamy i dlaczego jakaś gwiazda musiała umrzeć, żeby powstały Góry Izerskie. Wykład w sobotę 28 września w Stogu Izerskim o godzinie Martina Gembeca "Dzisiejsze niebo i (zbliżająca się?) kometa ISON. Nim zapadnie noc dowiemy się, co ciekawego zobaczymy dziś na niebie. Jakie planety i inne obiekty będziemy mogli podziwiać przez teleskopy? Jak rozwija się kometa ISON? Czy stanie się ona "wielką kometą 2013"?W godzinach odbędą się teleskopowe obserwacje obiektów na nocnym niebie, a obserwacjom tym będzie towarzyszył występ zespołu Galaxy Dust. OD nocne przejście ścieżką planetarną od Stogu Izerskiego do Orla. Dojście do Orla zajmie około 4-5 godzin marszu, wliczając w to przerwy na opowieści prowadzących wycieczkę. Trasa wędrówki poprowadzona jest drogami leśnymi od Stogu Izerskiego przez przełęcz Łącznik, Polanę Izerską, Halę Izerską do Orla. Trasa liczy 14 km przy sumie zejść 400 m i sumie podejśc 150 m. Na trasie nie występują strome podejścia i które po wędrówce chciałyby nocować w Orlu, powinny samodzielnie zarezerwować sobie nocleg w Stacji Turystycznej Orle Park Ciemnego Nieba, którego celem ma być rozwój astroturystyki i zwrócenie uwagi na problem tzw. zanieczyszczenia światłem, został w środę otwarty na czesko-polskim pograniczu w Górach Izerskich. Park obejmuje swym zasięgiem graniczną część doliny Izery oraz dolinę Jizerki. Zajmuje ok. 74 km kw. powierzchni, z czego 39 km kw. leży po polskiej, a 35 km kw. po czeskiej stronie Gór Park Ciemnego Nieba (IPCN) powstał w ramach Międzynarodowego Roku Astronomii 2009 i - jak podkreślają pomysłodawcy - jest przedsięwzięciem pionierskim w skali Europy. Umowę o jego powołaniu zawarły: Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego, Instytut Astronomiczny Akademii Nauk Republiki Czeskiej, Nadleśnictwo Świeradów Zdrój, Nadleśnictwo Szklarska Poręba, Obszar Krajobrazu Chronionego Jizerske Hory oraz Dyrekcja Regionalna Lasów Republiki Czeskiej w Parku ma na celu zwrócenie uwagi na dobrze zachowane w tym obszarze środowisko naturalne. Inicjatorzy chcą również rozpropagować ideę ochrony nocnego środowiska naturalnego przed tzw. zanieczyszczeniem światłem."Obszar Gór Izerskich to nie tylko wielkie bezkresne przestrzenie, tajemnicza historia, przepiękne krajobrazy i unikatowy świat przyrody w tej szerokości geograficznej, ale także wspaniałe nocne niebo ozdobione wstęgą Drogi Mlecznej. Taki widok jest niedostępny dla ponad 50 proc. mieszkańców Unii Europejskiej dotkniętych problemem zanieczyszczenia światłem" - piszą w materiałach przesłanych PAP pomysłodawcy zanieczyszczenie światłem powstaje przede wszystkim w wyniku wadliwego zaprojektowania zewnętrznych instalacji oświetleniowych. Część światła emitowanego przez te instalacje wydostaje się poza obszar, który powinien być oświetlony i rozprasza się w atmosferze. To zaś powoduje wzrost jasności nocnego obszarach najbardziej zurbanizowanych jasność nocnego nieba jest tak duża, że widoczne są tylko najjaśniejsze gwiazdy. Z badań przeprowadzonych przez Light Pollution Science and Technology Institute wynika że około 50 proc. mieszkańców Unii Europejskiej żyje na obszarach, w których niebo nigdy nie jest ciemniejsze niż podczas pełni pomysłodawców parku, tzw. zanieczyszczenie światłem może wpływać pośrednio na szkody w ekosystemie, być przyczyną wypadków drogowych, negatywnie odbijać się na zdrowiu osób z chorobami wzroku oraz źle wpływać na głównych droga dojazdowych do parku staną tablice informacyjne. Informacje o działalności parku będą również dostępne w punktach informacji turystycznej w okolicznych miasteczkach oraz na portalach internetowych. Chcesz zobaczyć Drogę Mleczną, albo Galaktykę Andromedy? Wsiadaj w samochód! Zaledwie 2 godziny jazdy od Wrocławia mieści się jeden z dwóch Parków Ciemnego Nieba w Polsce. Nigdy o nim nie słyszałeś? Koniecznie przeczytaj. Jeśli śledzisz nasze social media, to z pewnością wiesz, że na początku miesiąca z dwójką naszych maluchów, wypełnionym po brzegi podwójnym wózkiem Thule Sleek, plecakiem, nosidłem turystycznym, nosidłem ergonomicznym i chustą wyruszyliśmy do lasu. Spędzenie nocy w środku Gór Izerskich od dawna było naszym marzeniem. 5 km od cywilizacji i zaparkowanego samochodu. Po co? Dlaczego? Ano po to by patrzeć w niebo! GDZIE ZOBACZYĆ DROGĘ MLECZNĄ? Zaledwie nieco ponad 100 lat temu, każdy wychodząc przed swój dom w pogodną noc, mógł na niebie zobaczyć tysiące gwiazd i Drogę Mleczną. Nocne niebo było dostępne w pełni swej okazałości niezależnie od tego czy ktoś mieszkał na wsi czy w mieście. Dziś już tak nie jest. W obszarach najbardziej zurbanizowanych jasność nocnego nieba jest tak duża, że widoczne są tylko nieliczne, najjaśniejsze gwiazdy i planety oraz Księżyc – inicjator powstania Izerskiego Parku Ciemnego Nieba dr Sylwester Kołomański z Uniwersytetu Wrocławskiego. Zdjęcie dzięki uprzejmości Sudety Panoramicznie, koniecznie zobaczcie ich profil na facebooku! Dziś takie widoki (ciemne niebo i gwiazdy) można podziwiać w parkach lub na obszarach ciemnego nieba. Około 50% mieszkańców UE żyje na obszarach gdzie Droga Mleczna jest niewidoczna. Na izerskim niebie nie dość, że widać 1800 gwiazd to Droga Mleczna widoczna jest aż po horyzont. Izerski Park Ciemnego nieba powstał wGórach Izerskich w 2009 roku, a wciąż mam wrażenie mało kto o nim wie. My, mimo że wiedzieliśmy kilka lat planowaliśmy go zobaczyć. Podziwianie walorów parku wiąze sie bowiem z tym, że trzeba czekać do zmroku. Potem jeśli chcemy wrócić do hotelu, czy apartamentu (np. do Szklarskiej Poręby, czy Świeradowa Zdrój) czeka nas ponad 5 km przez las do zaparkowanego samochodu. To z małymi dziećmi średnia przyjemność. Dlatego „jedyną”* opcją jest nocleg w Stacji Turystycznej Orle lub Chatce Górzystów. *Można oczywiście wybrać się na nocny spacer, albo nocować gdzieś po czeskiej stronie. Spis treściPARK CIEMNEGO NIEBA? ALE O CO WŁAŚCIWIE CHODZI?CZY ŚWIATŁO JEST ZŁE?ZANIECZYSZCZENIE ŚWIATŁEMIZERSKI PARK CIEMNEGO NIEBANIEBO NAD WROCŁAWIEM NIE JEST CZARNECZY FAKTYCZNIE BYŁO WARTO ODWIEDZIĆ IZERSKI PARK CIEMNEGO NIEBA?NOCLEG W STACJI TURYSTYCZNEJ ORLEWARTO WYBRAĆ SIĘ DALEJJAK DOJŚĆ DO STACJI TURYSTYCZNEJ ORLE? CZY MOŻNA DOJECHAĆ TAM AUTEM? PARK CIEMNEGO NIEBA? ALE O CO WŁAŚCIWIE CHODZI? Postęp cywilizacyjny sprawił, że różnica między nocą a dniem mocno się zaciera. Dziś już nikt nie chodzi spać tuż po zmroku i nie wstaje skoro świt. Trudno się dziwić, ciężko wyrobić się z wszystkimi obowiązkami i przyjemnościami w zaledwie kilka godzin. Dlatego elektryczna światłość jest naszym wybawieniem. Jednak, czy oby trochę nie przesadzamy? Na poniższej animacji widać jak zmieniała się mapa jasności nieba nocnego od 1992 do 2010 roku. Czy faktycznie potrzeba nam więcej światła? Więcej przeczytasz tu Oświetlamy wszystko: wnętrza i to co na zewnątrz. Ulice, chodniki (bo przecież bezpieczniej), architekturę (światło pięknie eksponuje fasady budynków), galerie handlowe (żeby nikt przypadkiem nie przegapił) ale i parki – w miejskim krajobrazie wszystko musi pięknie świecić. Do tego dochodzą świecące reflektory samochodowe, reklamy, czy oświetlanie terenów przemysłowych. Wszystko widać jak na dłoni. Jednak zapominamy, że nadmierne „światło” podobnie jak wytwarzanie zanieczyszczeń szkodzi przyrodzie. Szkodzi nam samym. CZY ŚWIATŁO JEST ZŁE? Człowiek pokonał ciemność, bo… bardzo się jej bał. Światło to dla nas symbol bezpieczeństwa i dobrobytu. Zdjęcie Sudety Panoramicznie – zobacz więcej tu Wiadomo jednak, że nic nie jest czarno-białe. Nie da się ukryć, że światło to olbrzymi dar, dzięki któremu mamy postęp. Jednak ciemność też jest potrzebna i musimy ją chronić. ZANIECZYSZCZENIE ŚWIATŁEM Tylko w ciemności organizm może się w pełni zregenerować. Nadmiar sztucznego światła w nocy może prowadzić do wielu chorób. Swoją drogą ciekawy jest wynik badań nad samobójstwami w strefie polarnej. Otóż, więcej samobójstw popełnianych jest latem, kiedy dzień trwa praktycznie całą dobę niż podczas nocy polarnej. Brak ciemności w nocy zaburza naturalne cykle życia zwierząt i roślin. I ostatnie, tu sztuczne oświetlenie zubaża świat o możliwość podziwiania gwiazd! Dopiero niedawno świat nauki zaczął głośno mówić o tym, że nadmierne wykorzystywanie światła. Zanieczyszczenie światłem – nadmierne oświetlenie zewnętrzne prowadzące do pogorszenia widoczności obiektów astronomicznych, ale przede wszystkim zaburzające dobowy cykl życia flory i fauny. Zanieczyszczenie światłem wywołuje nie mniejsze straty niż inne formy zanieczyszczeń. Do tego dochodzi także aspekt ekonomiczny. Właśnie dlatego powstają Parki Ciemnego Nieba. By chronić ciemność i przypominać nam, że nie warto bezsensownie z nią walczyć, a wręcz należy ją chronić i doceniać. Nikt nie każe nam siedzieć w domu przy świeczce, ale wyłączyć światło na podwórzu już możemy. Chodzi też o to, by racjonalnie wykorzystywać sztuczne oświetlenie np. świecić „do dołu”, a nie „wokół” żarówki i nie dostosować natężenie światła do faktycznych potrzeb. Dzięki temu będziemy mieć szansę na takie widoki. Zdjęcie nieba nad Chatką Górzystów na Hali Izerskiej wykonane przez fotografów z Sudety Panoramicznie. W Polsce są dwa Parki Ciemnego Nieba. Izerski Park Ciemnego Nieba, który powstał z inicjatywy dr Sylwestra Kołomańskiego z Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Bieszczadzki Park Ciemnego Nieba. Jednak miejsc, w których nocne środowisko jest chronione i „ciemniejsze” jest znacznie więcej. W Sobotni Wielkopolskiej istnieje już dłużej obszar Ciemnego Nieba, ale nie jest on parkiem. Wcześniej Parki Ciemnego Nieba istniały w Kanadzie i USA i jak powiedział nam dr Kołomański, to była inspiracja do powołania podobnego parku w Polsce. Chcieliśmy stworzyć podobny obszar, do tych działających na terenie Ameryki Północnej, jako pomoc w edukacji na temat „ciemnego nieba” i chcieliśmy pokazać, że nocne niebo jest warte ochrony i może być czymś wartym oglądania, swoistą atrakcją turystyczną dla mieszkańców miast. Warto o tym mówić, bo poziom zanieczyszczenia światłem będzie wzrastał, co będzie skutkować zwiększającą się presją „świetlną” na ekosystemy nocne i zmniejszającymi się obszarami, z których można podziwiać nocne niebo (prawie) naturalnie ciemne – mówi dr Sylwester Kołomański. IZERSKI PARK CIEMNEGO NIEBA Izerski Park Ciemnego Nieba to 74 km2 w dolinie Izery i Jizerki. Jest obszarem transgranicznym, który powstał w porozumieniu Polski i Czech w 2009 roku. Jego głównym celem jest zwrócenie uwagi na problem zanieczyszczenia światłem, racjonalne sposoby jego minimalizowania oraz rozwój agroturystyki w regionie. To ostatnie rozumiane jako promowanie miejsc oferujących ciemne niebo i organizacja astronomicznych wydarzeń np. ścieżek planetarnych. Niebo nad Stacją Turystyczną Orle. Zdjęcie Sudety Panoramicznie. W Górach Izerskich widoczność gwiazd jest 40 razy większa niż w centrach dużych miast, dlatego to właśnie tutaj powstał pierwszy tego typu obiekt w Polsce. Nie bez znaczenia było położenie: teren jest słabo zaludniony, pokryty gęstym lasem, a wierzchołki okolicznych gór zasłaniają światła okolicznych miasteczek. Z Izerskiego Parku Ciemnego Nieba widać wszystkie gwiazdozbiory, które można dostrzec z naszej szerokości geograficznej. Różnica między niebem miejskim a izerskim (ogólnie: ciemnym) polega na ciemniejszym tle nieba. Nocne niebo miejskie jest jasne jak w czasie zmierzchu, a na jaśniejszym niebie widać mniej słabiej świecących obiektów, np. słabszych gwiazd czy obiektów mgławicowych (galaktyki, mgławice). W dużych miastach na niebie możemy dostrzec mniej niż 500 gwiazd, czasem mniej niż 100, a na izerskim niebie ok. 1800. Niebo całkowicie wolne od zanieczyszczenia światłem to nieco ponad 2 000 gwiazd. Niebo miejskie jest, obrazowo mówiąc, „jak wyprane” z gwiazd i innych obiektów. Nie jest zachwycające. Ciemne niebo, jak izerskie, wygląda imponująco. Przyjemnie się na nie patrzy. I można na nim łatwo zobaczyć sporo ciekawych obiektów, których w mieście nie zobaczymy zarówno gołym okiem, jak i przez teleskop, czy lornetkę, w tym także Drogę Mleczną. Proszę zobaczyć różnicę – mówi dr Sylwester Kołomański. Zdjęcia porównawcze nocnego nieba izerskiego i wrocławskiego wykonane tzw. kamerą całego nieba (kamera o polu widzenia 180 stopni) o tej samej godzinie w dwie kolejne noce. Na zdjęciu wrocławskim widać część budynku Instytutu Astronomicznego UWr. Więcej znajdziesz na NIEBO NAD WROCŁAWIEM NIE JEST CZARNE To nie do końca tak, że we Wrocławiu nie widać gwiazd. Fakt, w tym temacie jestem laikiem, bo umiem rozpoznać raptem kilka konstelacji. A je widać i to czasem całkiem dobrze. Choć jak teraz patrzę na zdjęcia, które dostaliśmy od dr Kołomańskiego… to we Wrocławiu nic nie widać. o! Tym bardziej, że mamy w mieście pewien kłopot. Jest nim ponad 40 hektarowa plantacja pomidorów w Siechnicach a właściwie stosowanie doświetlania lampami imitującymi naturalne światło słoneczne w okresie jesienno-zimowym. Niebo nad Siechicami świeci na intensywny żółto-pomarańczowy kolor. Poświatę widać z Wroclawia, a także miejscowości odległych o kilkadziesiąt kilometrów od zmierzchu do późnych godzin nocnych. CZY FAKTYCZNIE BYŁO WARTO ODWIEDZIĆ IZERSKI PARK CIEMNEGO NIEBA? Jednak to jak prezentuje się niebo nad Stacją Turystyczną Orle to jakiś obłęd. Intensywna czerń i migocące punkciki. Widać Drogę Mleczną, Galaktykę Andromedy, mgławice, galaktyki, gromady gwiazd, a przy dużym szczęściu spadające gwiazdy, czyli meteory, jak np. Perseidy. A zewsząd żadnych świateł! A to i tak mało, bo ciemność izerskiego nieba jest dwukrotnie jaśniejsza od nieba niezanieczyszczonego światłem. Spędziliśmy w stacji dwie noce, jednak gwieździste niebo mogliśmy podziwiać tylko przez jedną. Byliśmy mocno zmęczeni, dziewczyny dały nam popalić, więc nie poświęciliśmy na to dużo czasu myśląc, że kolejnego dnia nadrobimy… nie nadrobiliśmy. Drugiego dnia mocno się zachmurzyło i gwiazdy zasłoniły gęste chmury (w Izerach to częste zjawisko)… jaka z tego nauka? Nigdy nie odkładaj niczego na później i chłoń każdą chwilę w 100%, bo może się już nie powtórzyć. Jeśli nie będziemy myśleć o problemie zanieczyszczenia światłem nasze dzieci, czy wnuki mogą nie mieć okazji oglądać gwiazd. This slideshow requires JavaScript. Jeśli zainteresowała Was tematyka Parku Ciemnego Nieba więcej na ten temat możecie przeczytać w artykule doktora Kołomańskiego , czy na stronie Izerskiego Parku Ciemnego Nieba. Przepięknymi nocnymi zdjęciami podzielił się z nami profil Sudety Panoramicznie – zajrzyjcie tam również :) NOCLEG W STACJI TURYSTYCZNEJ ORLE Żeby móc w pełni skorzystać z walorów Izerskiego Parku Ciemnego Nieba zdecydowaliśmy się na nocleg w Stacji Turystycznej Orle, a dokładniej w budynku hoteliku, który oferuje nieco wyższy standard noclegowy. Schronisko Orle, jak często jest nazywane, choć jest placówka prywatną i nie ma statusu schroniska, oferuje 73 miejsc noclegowych w pokojach o różnym standardzie, zarówno schroniskowym oraz pensjonatowym. Nocować można w dwóch budynkach (Strażnica i Hotelik), a ceny uzależnione są od standardu pokoju oraz łazienki na wyłączność (od 35 zł od osobowy w pokojach turystycznych do 55 zł w pokojach pensjonatowych z łazienką). W Orlu można nocować także w salach zbiorowych (25 zł za noc) lub w namiocie (15 zł za noc). Ceny najlepiej sprawdzać na stronie. Czy polecam ten nocleg z dziećmi? Tak, ale trzeba się przygotować na standard mocno turystyczny. Hotelik to tylko nazwa, nie oczekujcie fajerwerków. Choć już nasza łazienka była nowiusieńka. Znajomi, którzy spali w Strażnicy nie mieli już takiego szczęścia i byli mniej zadowoleni. Najważniejsze jednak, że było ciepło i w miarę czysto! W Internecie znalazłam opinie, że jest zimno … my mamy odmienne odczucia, bo nam było wręcz za gorąco. Temperatura na zewnątrz podczas naszego pobytu to około 5-7 stopni w dzień. W środku było tak ciepło, że śpiwory nie były potrzebne. Czy nocowałabym tam znów? Pewnie taaaak, bo dla widoków za oknem i klimatu schroniska w nocy warto. Choć sami wiecie, że my wolimy baseny :D Na parterze budynku hoteliku jest ogólnodostępna kuchnia, ale jeśli ktoś nie ma ochoty gotować, zawsze można posilić się w bufecie. Fajną opcją jest możliwość pieczenia kiełbasek w kominku. Znalazłam też opinie, że obsługa jest niemiła i się pogorszyła po zatrudnieniu Pań z Ukrainy, dla nas wszyscy byli bardzo mili, a pani kierowniczka (z Ukrainy) to bardzo sympatyczna kobieta, więc nie wiem skąd te opinie! WARTO WYBRAĆ SIĘ DALEJ Jeśli skusicie się na Izerski Park Ciemnego Nieba i nocleg w Stacji Turystycznej Orle to wybierzcie się na spacer do Chatki Górzystów. Na terenie samego Orlego można zobaczyć też Zegar Słoneczny, a między Stacjom Turystyczną Orle, a Chatką Górzystów utworzono ścieżkę dydaktyczną „model Układu Słonecznego”. Idąc z dziećmi można wypatrywać kolejnych planet. Co ciekawe, to długość trasy wynosi tyle, ile odległość od Słońca do Neptuna w skali 1: 1 000 000 000. JAK DOJŚĆ DO STACJI TURYSTYCZNEJ ORLE? CZY MOŻNA DOJECHAĆ TAM AUTEM? Osoby, które mają rezerwacje mogą dojechać pod budynek schroniska samochodem. Najlepiej jednak zadzwonić i się dowiedzieć.. a jeszcze lepiej iść na nogach żeby jeszcze bardziej wejść w turystyczny i backpackerski klimat. To co? Przekonaliśmy Cię żeby odwiedzić Izerski Park Ciemnego Nieba? Znałeś pojęcie zanieczyszczenia światłem i parków ciemnego nieba? Myślisz, że to faktyczny problem? Podyskutujmy w komentarzach! > Chcesz przeczytać więcej o Górach Izerskich? Koniecznie sprawdź inne nasze artykuły: Góry z wózkiem – leśny spacer z Jakuszyc do Schroniska Orle Wysoki Kamień ze Szklarskiej Poręby – łatwy szlak dla rodzin z dziećmi Izery i Stóg Izerski zimą – Góry Izerskie od strony Świeradowa Zdrój Biegi górskie, o tym jak Jacek przebiegł swój pierwszy górski półmaraton, właśnie w Izerach Biegówki z dzieckiem: widok na Szrenicę i Wysoką Kopę z Górnego Duktu w okolicy Jakuszyc Biegówki z dzieckiem: z Polany Jakuszyckiej do Schroniska Orle, nasze pierwsze kroki na biegówkach Wędrówka, podczas której odwiedzimy Halę Izerską, czyli polski biegun zimna. Skosztujemy pysznych, biszkoptowych naleśników w Chatce Górzystów. Powędrujemy wzdłuż Torfowisk Doliny Izery oraz zajrzymy do Stacji Turystycznej Orle, która znajduje się w miejscu starej huty szkła Karlstar. UWAGA: proponowana trasa rozpoczyna się na Rozdrożu Izerskim, a kończy w Jakuszycach. Nie jest to trasa pętla. Rozdroże Izerskie – Hala Izerska Wędrówkę rozpoczynamy na Rozdrożu Izerskim 769 m Żółtym szlakiem kierujemy się w głąb lasu i wygodną, szeroką ścieżką wędrujemy aż do Rozdroża pod Kopą 999 m Do pokonania na tym odcinku jest 5 km. Trasa cały czas wiedzie przez las i jest bardzo prostą drogą. Wysokości nabiera się delikatnie, więc ciężko o mocne zmęczenie, aczkolwiek w mokrym i ciężkim śniegu nie wędruje się jakoś wyśmienicie. Po 1 godzinie 30 minutach docieramy do skrzyżowania szlaków żółtego z czerwonym. Zgodnie z planem kontynuujemy wędrówkę żółtym szlakiem w kierunku Hali Izerskiej. Znaki informują nas, że Hala Izerska jest oddalona o km, a dotarcie do niej powinno zająć 1 godzinę. Trasa w kierunku Hali Izerskiej, podobnie jak wcześniej, prowadzi nas lasem. Tracąc na wysokości, z każdym krokiem zbliżamy się do polskiego bieguna zimna. Już w lesie, da się odczuć, że temperatura znacznie spada, a pokrywa śnieżna, pomimo że wycieczkę odbywamy końcem kwietnia, jest całkiem 50 minutach wędrówki docieramy na rozległy teren Hali Izerskiej i natychmiast kierujemy się do Chatki Górzystów, aby skosztować słynnych biszkoptowych naleśników. Chatka Górzystów 840 m na Hali Izerskiej Chatka Górzystów to schronisko turystyczne, które mieści się w budynku dawnej szkoły. Niegdyś, na Hali Izerskiej istniała wieś Gross-Iser, po której jedyną pozostałością jest właśnie Chatka Górzystów, a także budynek drewutni. Jeszcze przed wojną wieś była dość dużą osadą. Mieściły się tu łącznie 44 domy, zabudowania gospodarskie, młyn wodny, schronisko turystyczne, które podejmowało gości, domek myśliwski, a także budy pasterskie. Po wojnie wieś została zniszczona, a do dziś zachował się budynek szkoły oraz stojąca obok w Chatce Górzystów, nie można nie spróbować wyśmienitych naleśników. Do wyboru są dwie wersje: na słodko (z twarogiem i jagodami) i na słono (z pieczarkami z serem). Naleśnik kosztuje 19 PLN. Jest duży, syty i pyszny. Hala Izerska – polski biegun zimna To właśnie Hala Izerska, a nie Suwałki, jest polskim biegunem zimna. Ze względu na bardzo specyficzny klimat Gór Izerskich, miejsce to notuje najniższe średnie roczne temperatury. Panujące tu warunki przypominają subalpejski klimat Karkonoszy. Wszystko to dzieje się przez mocne inwersje termiczne, a także brak występowania na tym terenie wiatrów fenowych. Zimne i ciężkie masy powietrza, które spływają tu z Karkonoszy, zostają uwięzione w kotlinie i nie mają już gdzie się przemieścić. W efekcie tego różnica temperatury pomiędzy Halą Izerską a otaczającymi ją wzniesieniami może dochodzić nawet do 20 stopni Celsjusza. Nawet latem na Hali Izerskiej notuje się ujemne temperatury, dlatego też, planując wycieczkę, warto zabrać ze sobą ciepłe ubrania, bez względu na porę roku. Konsekwencją tak niskich temperatur jest brak odpowiednich warunków wegetacyjnych dla niektórych roślin np. buka, który jest typową rośliną dla tej wysokości nad poziomem morza. Jednakże takie warunki klimatyczne sprzyjają rozwojowi, chociażby kosodrzewiny, która w normalnych warunkach, rośnie o 400-500 metrów wyżej. Również wysoka ilość opadów, która notowana jest na Hali Izerskiej, a także długo zalegająca pokrywa śnieżna, są wynikiem wspomnianych czynników. Izerski Park Ciemnego Nieba Warto wiedzieć, że nieopodal Chatki Górzystów znajduje się Izerski Park Ciemnego Nieba. Został utworzony w 2009 roku. Jego celem jest obserwacja gwiazd i nocnego nieba, które nie są zanieczyszczone światłem. IPCN jest parkiem transgranicznym. Znajduje się zarówno na terenie Polski, jak i Czech. Obejmuje dolinę Izery i dolinę Jizerki, a ponadto jest pierwszym tego typu parkiem w Polsce oraz pierwszym transgranicznym projektem tego typu na świecie. Podczas wędrówki do Orle, będziemy mijać ścieżkę planetarną, która powstała na tej trasie. Przy Orle znajduje się model Słońca, a na trasie zahaczymy o Uran i Merkury. Hala Izerska – widok na Karkonosze. W oddali Szrenica i Śnieżne Kotły. Hala Izerska – Stacja Turystyczna Orle: Rezerwat Przyrody Torfowiska Doliny Izery Z Hali Izerskiej kierujemy się czerwonym szlakiem w stronę Stacji Turystycznej Orle. Trasa ma około 5 km i wiedzie praktycznie po płaskim terenie. Prowadzi nas przez przepiękny Rezerwat Przyrody Torfowiska Doliny Izery-niezwykle cenny obszar, który obejmuje występującą tu roślinność torfowiskową. Rezerwat Przyrody Torfowiska Doliny Izery Zanim przejdziemy dalej, to warto wspomnieć, czym jest torfowisko. Torfowisko to teren, który jest, stale podmokły, a na jego powierzchni rosną rośliny bagienne i bagienno-torfowe. Ze względu na swoją specyfikę, jest terenem słabo natlenionym i trudno przepuszczalnym. To powoduje, że zachodzą na nim procesy akumulacji osadów organicznych. Te czynniki plus niskie temperatury sprawiają, że szczątki organiczne, które są akumulowane na torfowisku, rozkładają się bardzo wolno, a proces akumulacji jest szybszy niż rozkład. Klasyfikacja torfowisk wyróżnia trzy typy torfowisk: niskie (zasilane wodami gruntowymi), wysokie (zasilane wodami z opadów atmosferycznych), przejściowe (zasilane w dwojaki sposób). Torfowiska Doliny Izery są typem torfowisk wysokich i przejściowych. Najstarsze osady są datowane na 11 tysięcy od Hali Izerskiej w kierunku Orle, warto zatrzymać się przy Jagnięcym Potoku i zaobserwować, jak meandrujące wody odsłonił profil torfowiska. Tu gołym okiem można zobaczyć, jak wygląda profil torfowy. Z takiego profilu odczytać można zmiany klimatyczne, które następowały w ostatnich tysiącach lat. Ponadto na podstawie zawartych w profilu szczątków organicznych i pyłków można odczytać historię rozwoju torfowiska. W Rezerwacie Przyrody Torfowiska Doliny Izery ochroną objęta jest między innymi brzoza karłowata, która w Polsce występuje tylko w trzech miejscach. Ochroną objęte są także rosiczki, turzyce czy wełnianki. Warto wiedzieć, że na terenie Torfowisk Doliny Izery znajduje się najniżej położone stanowisko kosodrzewiny w czerwonym szlakiem, nie sposób nie zauważyć otaczającego nas piękna. Trasa ponadto jest przyjemnie urozmaicona. Początek wiedzie po rozległy i widokowym terenie. W oddali bardzo ładnie widać Karkonosze. Szlak prowadzi nas przez torfowiska i las. Cały czas towarzyszy nam szum potoków oraz Izery, wzdłuż której biegnie spory fragment szlaku. Spokojnym tempem przejście tego fragmentu zajmuje mniej więcej godzinę. Zanim dotrzemy do najbardziej rozpoznawalnego obiektu Orla – dawnego budynku administracji huty szkła, miniemy najpierw dwa budynki dawnej strażnicy WOP. Jeden z nich obecnie służy jako obiekt noclegowy. Chwilę później na ścieżce planetarnej miniemy Merkury i dotrzemy do pięknego, zabytkowego budynku, w którym mieści się bufet. Przed budynkiem dawnej administracji huty szkła Karlstar znajduje się kilka ławek i stołów. Miejsca jest sporo więc każdy znajdzie kąt dla siebie. Orle znajduje się w miejscu dawnej huty szkła Karlstar. Huta działała tu od 1754 do 1890 roku. Następnie budynek administracji służył jako leśniczówka, a w latach 30 XX wieku jako budynek niemieckich służb granicznych. Po II Wojnie Światowej mieściła się w nim Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza. Stacja Turystyczna Orle – Jakuszyce Od Schroniska Orla udajemy się nieoznakowaną trasą do Jakuszyc. Droga prowadzi nas przez dookoła Orla jest sporo, dlatego też, aby wybrać właściwą drogę do Jakuszyc, należy najpierw od schroniska skierować się kawałek ku Przełęczy pod Cichą Równią. Dosłownie po kilku chwilach, kiedy zobaczymy tabliczkę z napisem “Do punktu czerpania wody” należy skręcić ostro w prawo. Później już zgodnie za znakami na Samolot kierować się wyznaczoną ścieżką. Trasa prowadzi cały czas przez las. Mniej więcej po 35 minutach spokojnego marszu docieramy do miejsca, z którego fantastycznie widać prostą, wyciętą jak od linijki drogę, która zaprowadzi nas na Samolot. Później dość stromym zejściem udamy się do Jakuszyc gdzie kończymy wędrówkę. Hala Izerska – mapa trasy Góry Izerskie przez wielu zwolenników pieszych wędrówek porównywane są z Bieszczadami. Na pewno cechą wspólną tych pasm jest ciemność, która ogarnia te tereny po zapadnięciu zmroku. Nie ma tutaj latarni, a drogę oświetla jedynie blask księżyca. Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego wpadł więc na pomysł, aby zarówno po czeskiej stronie gór, jak i polskiej stworzyć Izerski Park Ciemnego nad Górami IzerskimiGłównym celem parku jest ochrona terenu Gór Izerskich przed sztucznym oświetleniem, które utrudniałoby obserwację gwiazd. Również i to przedsięwzięcie jest wspólną cechą Bieszczad i Gór Izerskich. W Bieszczadach także wydzielono specjalną strefę bez sztucznego oświetlenia. Izerski Park Ciemnego Nieba od samego początku powstania cieszy się wielką popularnością wśród turystów. Górskie tereny jak żadne inne, umożliwiają obserwację nocnego nieba. Poza tym projekt zakłada ochronę górskich terenów przed zanieczyszczeniem światłem. Z uwagi na to, że tereny izerskie są dość słabo zaludnione nie potrzeba dużej ilości z turystów, który nocą spojrzy w rozgwieżdżone izerskie niebo na pewno zachwyci niezwykły widok gwiazd i planet, a droga mleczna widziana z tego miejsca jest naprawdę niezwykła. Przy odrobinie cierpliwości na pewno uda się wypatrzeć mknącą kometę. Jak opowiadają mieszkańcy Świeradowa, tutaj w gwieździstą noc, spadające gwiazdy spełniają wszystkie życzenia. Czasem nie zdajemy sobie nawet sprawy, jak ogromną ilość gwiazd skrywa nasze niebo i jak bardzo potrafi być dotrzeć do Izerskiego Parku Ciemnego Nieba trzeba przejść czerwonym szlakiem Stogu Izerskiego w stronę Polany Izerskiej do Chatki Górzystów. W swoim założeniu park spełnia rolę edukacyjną, która ma na celu przekonanie każdego mieszczucha, jak bardzo nocne niebo w mieście różni się od tego w górach. Poza tym jest to również ochrona przyrody. Aby przybliżyć turystom projekt, wydawane są specjalne materiały informacyjne, które wyjaśniają czym jest nocne niebo wolne od zbędnych pod gwiazdamiIzerski Park Ciemnego Nieba to miejsce niezwykłe. Tutaj spotykają się miłośnicy astronomii, zakochani spędzają pod rozgwieżdżonym niebem romantyczne chwile, a turyści zdobywają wiedzę o wszechświecie. O każdej porze roku zawsze znajdują się chętni, aby na własne oczy zobaczyć ten ogrom gwiazd.

park ciemnego nieba góry izerskie